Het nieuwe Platform Kerkelijk Smallingerland wil zich inspannen om ’tot zegen van onze gemeente’ te zijn.
Lokale raden van kerken leiden niet zelden een zieltogend bestaan. ,,Iedereen heeft in deze tijd eigenlijk al zijn aandacht en menskracht nodig om zelf goed draaiende te blijven”, zegt Aafke Bouma-de Haan uit Drachten, die vele jaren secretaris en penningmeester was van de Raad van Kerken Smallingerland.
Die raad ging dit voorjaar ter ziele, naar nu blijkt om ruimte te maken voor het Platform Kerkelijk Smallingerland dat ,,meer een overlegorgaan en minder bestuurlijk is dan de raad was”, aldus Bouma. De lidkerken zullen elkaar niet meer iedere twee maanden, maar twee keer per jaar ontmoeten.
En het platform heeft een breder draagvlak. ,,Op een paar kleine evangelische groeperingen na, hebben nagenoeg alle kerken uit Smallingerland zich aangesloten of willen dat doen”, zegt de eerste voorzitter van het platform, dominee Orlando Bottenbley van de Vrije Baptistengemeente Bethel in Drachten.
Die gemeente is een van de drie grote nieuwkomers binnen het overlegorgaan, naast de lokale Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) en de Christelijke Gereformeerde Kerk van Drachten, die overigens al wel waarnemer was binnen de oude Raad van Kerken.
Aafke Bouma en dominee Orlando Bottenbley: ,,Het is goed om elkaar op te zoeken.” FOTO LC/WIM SCHRIJVER
Traditioneel zijn orthodox-christelijke kerken geen lid van de raden van kerken, ook niet van de landelijke raad. ,,In de politieke ligging en koers hebben wij ons eigenlijk nooit kunnen vinden”, legt Bottenbley uit. Maar er waren al wel contacten. ,,Ik was erg blij dat de Raad van Kerken hier regelmatig een werklunch voor predikanten belegde. En van tijd tot tijd was er een open ontmoeting, waarvoor ook de niet aangesloten kerken werden uitgenodigd. Daar was ik altijd bij aanwezig. Het is belangrijk om de verbinding te zoeken.”
Dat is wel anders geweest. ,,Hoe je het keert of draait, als je zo’n tien, twintig jaar teruggaat, dan was de scheiding tussen de kerken nog groot. Ieder trok zich terug in de eigen bunker en van daaruit hadden we kritiek op elkaar. Dat is veranderd. Predikanten die met elkaar bidden, dat gebeurde voorheen nauwelijks. Nu hebben we al vijf jaar de volkskerstzang waaraan veel voorgangers meewerken. We komen nu makkelijker bij elkaar over de vloer. Als ik een zondag vrij ben, bezoek ik bewust een kerkdienst van een van mijn collega’s.”
Intussen is de invloed van de kerken in de samenleving steeds kleiner geworden. ,,We zijn bijna in de verdediging gedrongen. Dan is het goed elkaar op te zoeken. Hoe kunnen we met vereende krachten de boodschap vasthouden en nog naar buiten brengen?”
Het platform wil aanspreekpunt zijn voor de lokale overheid, vertelt Bouma. ,,Bijvoorbeeld bij calamiteiten.” Bottenbley: ,,Wij willen met de overheid in gesprek hoe het platform gebruikt kan worden om tot zegen van onze gemeente Smallingerland te zijn.”
Onlangs was een delegatie op bezoek bij wethouder Jos van der Horst, waarbij de kerken aangaven graag gesprekspartner te willen zijn van de overheid als het gaat om het asielzoekersbeleid in Smallingerland. Bottenbley: ,,Prachtig voorbeeld van wat wij kunnen betekenen, vormen de drie huizen die de overheid hier in Drachten heeft opengesteld voor uitgeprocedeerde asielzoekers, die toch nog in beroep kunnen. Die woningen draaien volledig op vrijwilligers uit de kerken.”
TEKST & FOTO WIM SCHRIJVER